In het kort

Onderzoek naar veiligheid en werkzaamheid

Invloed op de gezondheid

Het griepvaccin

Zelf werken aan gezondheid

Een andere kijk op geschiedenis

Versterking van het eigen immuunsysteem

Suzanne: Tien jaar geleden was ik niet tegen vaccins. Ik wist niets van vaccins. Ik was medisch opgeleid in een systeem dat vertrouwen heeft in vaccinatie. Ik heb veel recepten uitgeschreven voor vaccins. Als opgroeiend kind heb ik vaccinaties gehad. Ik kreeg ze ook voordat ik naar de medische faculteit ging. Eerlijk gezegd was ik er niet zoveel mee bezig, omdat we nooit les hebben gehad in onze opleiding over wat er in vaccins zit. Wij hebben echt nooit iets geleerd over de nadelen van vaccins in de medische opleiding. Aan ons werd het schema voor kindervaccinaties gegeven en verteld wanneer ze gegeven dienen te worden. Ik dacht er helemaal niet over na, vroeg nooit aan patiënten wanneer hun laatste vaccinatie was als ze met een klacht over hun gezondheid kwamen.

Gegeven het feit dat vaccins eigenlijk medicijnen zijn met een hoop chemische toevoegingen en een impact op het immuunsysteem, hadden we dat eigenlijk wel moeten vragen. Het was pas later in mijn loopbaan, nadat ik bepaalde dingen had zien gebeuren, dat ik deze vragen ben gaan stellen. Dat is het moment waarop ik mijn onderzoek begon en veranderde van een niet-wetende naar iemand die zich de noodzaak van vaccinatie in de huidige tijd afvraagt.

Suzanne: We kunnen de veiligheid van vaccinatie in ieder geval niet garanderen. Dat heeft te maken met de oorsprong van vaccinaties en met alles wat er in zit. Ook is er geen goed onderzoek waarbij we gevaccineerde personen vergelijken met niet-gevaccineerde personen. De reden dat we vertrouwen hebben in vaccins, is dat we allemaal gevaccineerd zijn en geen idee hebben hoe het gaat met kinderen die niet gevaccineerd zijn. Pas op het moment dat ik, vier jaar geleden, in aanraking kwam met een groep totaal ongevaccineerde kinderen begon ik te zien dat alle ziektes die we nu kennen bij kinderen en bij het ouder worden, niet vanzelfsprekend zijn. Ik had nog nooit zulke gezonde kinderen gezien. Zij kregen kinkhoest, waterpokken en andere gewone kinderziekten, maar zij hadden nooit antibiotica nodig. Zij waren nooit langer dan 24 tot 48 uur ziek en in het algemeen opgewekter, slimmer en intelligenter. Het was alsof ik met buitenaardse wezens praatte toen ik deze ongevaccineerde kinderen ontmoette. Dat maakte dat ik begon met mijn onderzoek.

Ik denk dat de meeste artsen en mensen zoals u, niet in de gelegenheid zijn om echt het verschil te realiseren tussen een gevaccineerd en een ongevaccineerd persoon, laat staan tussen bevolkingsgroepen. Wat we nodig hebben is een studie die kijkt naar deze gevaccineerde en ongevaccineerde populaties, maar die studie is nooit gedaan. Altijd als je een medicijn wilt testen om te zien wat de effecten zijn, negatief en positief, is het nodig om de groep die het medicijn krijgt, te vergelijken met een groep die niets krijgt.  En als je de lange termijneffecten of de nadelen of de voordelen wilt weten van de interventie, is het nodig om mensen langdurig te volgen. Bij vaccins is dat allebei nooit gedaan.

Aan artsen wordt niet geleerd wat er in een vaccin zit. Ook de mensen die de vaccins krijgen, hebben geen idee. Maar als je gaat kijken naar hoe een vaccin is gemaakt en wat er in zit, moeten er wel allerlei vragen opkomen. Bijvoorbeeld of er bij het bereidingsproces geen dingen kunnen misgaan die pas jaren later opgemerkt worden.

Ik zal een voorbeeld geven. Om een vaccin te maken moet je eerst het virus verkrijgen of een toxine van de bacterie of een stukje van de bacteriële celwand. Dat moet je uit een ziek dier of een ziek mens halen. Je neemt bijvoorbeeld bloed van een mazelenpatiënt af. Je kunt dat natuurlijk niet zomaar in iemand anders spuiten. Ze kweken het virus daarom eerst op een aantal cellijnen om het te verzwakken.

Sommige van de cellijnen waarlangs het mazelenvirus verzwakt moet worden, zijn embryonale cellen van menselijke oorsprong. Maar vaak zijn het ook kippencellen of cellen van apen-nieren. Nadat het virus op die manier verzwakt is, moeten ze het virus natuurlijk vermeerderen om grote hoeveelheden vaccin te kunnen maken. Om het virus te vermeerderen, zijn weer andere soorten cellen nodig. Vaak zijn dat niercellen van een Cocker Spaniel. Die cellen zijn eerst carcinogeen gemaakt waardoor ze sneller vermenigvuldigen. Een deel van deze cellen komt in het vaccin terecht.

Apennierencellen worden tegenwoordig nog steeds gebruikt. Al deze dierlijke cellen met dierlijk DNA zijn onderdeel van een vaccin. Het wordt zelfs genoemd in sommige bijsluiters. Je kunt je voorstellen dat er tijdens dit proces verschillende ziekten zich kunnen verspreiden en dat is ook in het verleden gebeurd. Voor de poliovaccinatie zijn apenvirussen gebruikt, waarvan pas 30 jaar later erkend werd dat ze duidelijk betrokken waren bij het ontstaan van tumoren bij de gevaccineerde mensen.

Over dit ziekmakende Simian virus 40 is veel in de medische literatuur te vinden. Het is geen cult wetenschap. Het is geen indianenverhaal. En dat is maar één virus. Maar er zijn meerdere onbekende virussen, die niet uit de testen naar voren komen, omdat als je niet weet dat iets in een vaccin zit,  je het ook niet kunt testen. Je moet een speciale test hebben ontwikkeld om onbekende virussen en andere dingen op te kunnen sporen. Incidentele virussen zijn in vaccins gevonden.

Er is veel dat wij niet weten over de bijwerkingen van vaccins. Stel, iemand krijgt een vaccin, en die ontwikkelt daarna een virale ziekte of – veel later – tumoren. Kunnen we die persoon dan garanderen dat het niet veroorzaakt werd door het vaccin? Nee, wij kunnen dat niet garanderen, maar de meeste artsen en de meeste leken zullen nooit een relatie leggen tussen deze twee zaken. Er is geen enkel onderzoek gedaan naar het verschil in het aantal kankergevallen tussen gevaccineerden en ongevaccineerden, maar we weten dat het aantal kankergevallen is toegenomen sinds de vaccinatiepraktijk is toegenomen. Waarom is een mogelijk verband nooit onderzocht?

Buiten de verdwaalde virussen die van dieren, dierlijke cellen en dierlijk DNA afkomstig zijn, zijn er allerlei chemicaliën die meekomen met vaccins. Bijvoorbeeld formaldehyde, een stof waarvan we weten dat hij giftig is en carcinogeen. Er zat heel veel kwik in vaccins voordat ze het er uit haalden, maar er zijn nog steeds sporen van kwik aanwezig in sommige vaccins voor kinderen en er zit nog steeds kwik in de multidosis griepvaccinatie.

Laat ik eerst zeggen dat ik vind dat mensen het recht moeten behouden om vaccins te krijgen als ze die willen. Wat mij het meeste zorgen baart bij de vaccinatiepraktijk is dat mensen die ze niet willen, hun recht verliezen om ze te weigeren en dat er meer en meer vaccins worden aanbevolen voor kinderen en volwassenen. Toen ik opgroeide waren er ongeveer 6 vaccins in het programma. Nu zijn er ongeveer 32 vaccins in het programma. Toen ik opgroeide kregen we onze eerste vaccinaties niet voor de kleuterschoolleeftijd.

Nu krijgen baby’s hun eerste vaccinatie als ze een paar uur oud zijn. Toen ik opgroeide kregen volwassenen niet routinematig en geregeld hun vaccinaties, maar nu wordt volwassenen aanbevolen om het griepvaccin, kinkhoest- en mazelenvaccin te nemen. Ironisch genoeg geldt dat, hoe meer vaccinaties we gebruiken, hoe meer we er nodig hebben, omdat we onze natuurlijke immuniteit er door verliezen. Zoals bijvoorbeeld met de mazelen, mensen ontwikkelden een langdurige immuniteit van meer dan 75 jaren. Er is onderzoek gedaan op de Faeröer eilanden dat aantoonde dat als mensen mazelen hadden gehad, zij 75 jaar immuun bleven. Dat is een lange tijd.

Met het vaccin wordt een soort immuniteit uitgelokt, die niet hetzelfde is als wanneer je een natuurlijke ziekte doormaakt, en het duurt niet zo lang.

Als je een klein meisje vaccineert tegen mazelen dan kan ze 20 tot 30 jaar lang immuun blijven voor mazelen. Maar wanneer ze haar eerste baby krijgt, zal ze haar immuniteit niet op dezelfde wijze en niet zo goed doorgeven aan haar baby, als wanneer zij de ziekte zelf had doorgemaakt.  Dat komt omdat er bij vaccins geen antistoffen gevormd worden in de slijmvliezen, dus haar borstvoeding is niet zo beschermend als die had kunnen zijn. Dit is eveneens bewezen in de wetenschappelijke medische literatuur. Ik heb er over geschreven en in de reguliere medische literatuur is te vinden, dat gevaccineerde vrouwen niet in dezelfde mate hun kinderen beschermen als vrouwen die de natuurlijke ziekte hebben doorgemaakt.

Daarbij komt dat zowel haar kind als zijzelf geen langdurige immuniteit zullen behouden, omdat mazelen niet meer zoveel voorkomt, omdat een deel van de groep immuniteit heeft. De term groepsimmuniteit had te maken met het percentage mensen dat de mazelen had gehad en er immuun voor was. Het had te maken met het circuleren, het voortdurende circuleren van dat virus in de gemeenschap, wat eigenlijk zegenrijk was voor de volwassenen, want ze werden er voortdurend opnieuw aan blootgesteld. Het zelfde gold voor de kinkhoest en waterpokken.

Kijk naar waterpokken tegenwoordig. De meesten kennen waterpokken als iets tamelijk goedaardigs. Nu vaccineren we tegen waterpokken, en: Hé, het vaccin werkt. We zien niet zoveel waterpokken meer, dus dat lijkt goed. Maar ook: Hé, we zien een toename van gordelroos. Hoe kan dat? Als volwassenen hebben we het nodig om blootgesteld te worden aan circulerende waterpokken door kinderen. Dat gebeurt niet meer en dus krijgen we die natuurlijke boosters niet meer. Wat er daarmee gebeurt is dat het niveau van onze immuniteit daalt, het virus uit onze wervelkolom kan komen en gordelroos veroorzaakt. En dat is een heel pijnlijke aandoening.

Dit gebeurt momenteel zowel bij kinderen als volwassenen. Ik denk niet dat dit in het algemeen voordelen zijn.

Er zijn veel landen die vaccins die in de V.S. worden gegeven hebben geweigerd, dus er zijn andere landen die het met mij eens zijn, en hun beleid is in lijn met mijn denkwijze dat er teveel vaccins zijn en dat ze te vroeg worden gegeven. Er komt ook geen einde aan de hoeveelheid vaccins, omdat hoe meer we vaccineren, hoe meer angst men heeft voor ziekten, en hoe minder men weet over wat men moet doen tegen deze ziekten. Terwijl we er heel veel tegen kunnen doen. We weten tegenwoordig veel over wat gezondheid bevordert, hoe groot het probleem ook is.

Het is niet denkbaar dat het injecteren van dierlijk materiaal, levende virussen en toxinen evenals chemicaliën, formaldehyde, aluminium de gezondheid zal bevorderen. Iedereen zou het daarmee eens moeten zijn. Er is niets biochemisch, medisch noodzakelijk, wat in een vaccin zit; het zal ons niet sterker maken. Vitamine D doet dat, vitamine C en goede voeding doet dat, goed handen wassen en voldoende slaap doet dat. Daar hebben we baat bij en dat maakt ons sterker en dit alles draagt bij aan de daling van sterftecijfers en het, door vaccinatie veronderstelde, voorkómen van ziekten, voordat deze vaccins zelfs waren uitgevonden. Waar de meeste mensen zich niet bewust van zijn is dat de sterfte door een ziekte als mazelen en kinkhoest al bijna 100% was gedaald voordat de vaccins zelfs in beeld kwamen in de ontwikkelde wereld. Dat is nogal verbijsterend.

Stel je voor, iemand vindt een geneesmiddel uit dat het sterftecijfer met 100% laat dalen van elke ziekte. Dat zou iets groots zijn, toch? Je zou daar steeds over horen, maar toch horen we niet dat hygiëne en voeding echt onze levensverwachting verlengen en ons gezonder maken sinds de 19e eeuw. Ik denk dat daar meer de aandacht op gericht moet zijn, maar sinds de invoering van vaccinatiecampagnes horen we nooit over vitamine D, handen wassen en over gefermenteerde voeding die isoflavinen bevat die een positieve bijdrage levert, effectief is en preventief bij polio werkt. Waarom horen we hier niet over? Wat we horen is dat mensen bang worden gemaakt om snel hun griepspuit te halen omdat onze voorraden bijna op zijn.

Ik ben op zoek geweest naar de gegevens over het voorkómen van griep met de griepvaccinatie. Ik denk niet dat die gegevens er zijn.

Andere professionals zijn het met me eens. Dr. Thomas Jefferson, hoofd van de Cochrane Collaboratieve Research Database, is het wat griep betreft ook met mij eens. Hij is heel uitgesproken geweest over hoe de farmaceutische industrie en de overheid het gevaar van griep en de effectiviteit van deze vaccins overdrijven. Maar dit soort dingen zul je nooit te weten komen door naar de televisie te kijken of de krant te lezen. Ik ben bezorgd over de publiciteit die vaccins krijgen, omdat het niet in evenwicht is en er geen wetenschappelijke basis is, omdat we nooit een onderzoek hebben gedaan met gevaccineerden en ongevaccineerden. Zelfs vaccinonderzoeken die wel netjes zijn gedaan volgen mensen niet lang genoeg, niet langer dan 4 weken. De meeste gaan over 24 tot 48 uur. Ze zoeken niet naar de juiste dingen. Ze gebruiken niet slechts één vaccin. We moeten kijken naar noodzakelijkheid. We moeten kijken naar effectiviteit. Effectiviteit betekent niet alleen het stimuleren van een antilichaam in ons systeem. Dat is bijna altijd hoe onderzoeken gedaan worden. Er wordt alleen gekeken naar de hoeveelheid antilichamen dat wordt gestimuleerd in ons systeem nadat we een vaccin hebben geïnjecteerd..

Om echt te weten of een vaccin effectief is moeten we doelbewust de gevaccineerde blootstellen aan het virus en kijken of die ziek wordt. We moeten natuurlijk ook weten of die persoon al van te voren immuun was voor dat specifieke virus of niet. Anders weet je nog niet of de immuniteit door het vaccin kwam of niet. Maar dat soort onderzoeken hebben we niet.

Het andere probleem met het griepvirus is dat het een RNA virus is, en dat is een heel onstabiel virus. Daarom moeten we elk jaar een nieuw vaccin maken met verschillende stammen erin, omdat er steeds weer die vreemde verandering is. Het is zoals gezegd het onstabiele genetische karakter dat verandert. Als je niet een exacte match hebt in je immuniteit en je immuunsysteem met dat vaccin, dan kan je niet zeggen dat het vaccin je geholpen heeft. Als we de gehele bevolking vaccineren tegen griep, hoeveel zijn er dan behoed voor het krijgen van griep? We weten het niet, maar laten we hier eens naar kijken. Je zult eerst een virale cultuur moeten krijgen van een persoon, die ziek is geworden en verifiëren of het influenza A of influenza B is en welke stam het is. Dan bekijken of de stam daadwerkelijk een match heeft met het vaccin dat de persoon gekregen heeft. Studies wijzen uit dat het in werkelijkheid om een vrij laag percentage gaat dat matcht, ergens rond de 13%.

Nog belangrijker is dat de focus lange tijd lag bij het geven van vaccins om ziekte te voorkomen. Zoals ik eerder al zei, een vaccin maakt het immuunsysteem niet sterker. Het stimuleert het immuunsysteem, maar het maakt het niet gezonder, slimmer of sterker. Het immuunsysteem wordt geprikkeld, moet harder werken, waardoor het in de tussentijd niet bezig kan zijn met andere dingen.

Er was een onderzoek dat in 2012 werd gepubliceerd door een auteur die Cowling heet, en zij gebruikten een echt placebo in dit onderzoek, een placebo van zoutoplossing. Ze vaccineerden de helft van de mensen tegen griep en de andere helft vaccineerden ze niet. Zij ontdekten dat er geen verschil was in het aantal griepgevallen tussen beide groepen. Zij ontdekten wel dat de gevaccineerde groep een vijf- tot zesmaal zo groot aantal andere virale ziekten kregen, niet gerelateerd aan de griep. Hoe kon dat? Wij weten waarom dat zou kunnen. Er zijn theorieën sinds de 40er en 50er jaren over hoe de immuniteit werkt. Een van de theorieën is dat als je voor de eerste keer blootgesteld wordt aan een virus, je gaat reageren op dat specifieke virus. Als je vervolgens aan een soortgelijk virus wordt blootgesteld zal je niet volledig reageren op dat tweede virus.

We zagen dit gebeuren in het jaar van de pandemische Mexicaanse griep, toen mensen die het jaar ervoor het ‘gewone’ griepvaccin hadden gehad meer vatbaar waren voor de Mexicaanse griep. Dat is ook gedocumenteerd. We weten zo weinig over het immuunsysteem, maar we zien in dit onderzoek dat er meer non-influenza virale infecties waren bij de mensen die gevaccineerd waren. Wat gebeurde er met hun immuunsysteem? Ontwikkelden ze genoeg antilichamen? Mogelijk wel, maar die beschermden hen niet. Waarom beschermden ze hen niet? Dit soort onderzoeken is nodig om te doen, omdat de virussen die ze kregen, het Coxsackievirus en het Echovirus, nogal vervelende virussen zijn waar geen vaccinaties voor zijn en die tijdens de poliotijden verantwoordelijk waren voor een deel van de verlammingen die toen gezien werden, allemaal polio genoemd werden, maar niet waren veroorzaakt door poliovirussen.

Dit zijn vragen die beantwoord dienen te worden, omdat vaccins andere effecten hebben. Ze hebben negatieve bijwerkingen en er is zoveel dat we niet weten over het immuunsysteem. De immunologie literatuur geeft toe dat we nauwelijks het topje van de ijsberg weten over hoe het menselijk immuunsysteem eigenlijk werkt. Het bevat een veelheid aan T-cellen, B-cellen en antilichamen, maar antilichamen zijn er pas aan het eind van een infectie. De eerste verdedigingslinie, het feit dat we gezegend zijn met een aangeboren immuunsysteem, is voor ons allemaal de reden dat we niet dood gaan aan elke infectie. Dit is het deel van het immuunsysteem waarin vaccins niet voorzien. Het is het immuunsysteem waarin onze thymus is opgevoed en ons telkens weer elke infectie te boven doet komen. Dit zijn de cellen die klaar staan om aan te vallen en die niet getraind hoeven te worden. Dat is een krachtig deel van ons immuunsysteem, waar achteloos aan voorbij wordt gegaan. Dat deel van ons immuunsysteem heeft vitamine C nodig.

Ik geloof dat de meeste mensen rondlopen in een subklinische staat van scheurbuik, omdat de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor vitamine C slechts 90 mg. per dag is. Dat is niet voldoende als je in ogenschouw neemt waar we aan blootgesteld worden tegenwoordig. Als je 1 sigaret rookt verbruik je ongeveer 50 mg. vitamine C. Dat zou duidelijk moeten maken dat de meeste mensen niet genoeg vitamine C krijgen, als we kijken naar wat we inademen, wat we eten, wat we doormaken. Want vitamine C zorgt voor detoxificatie en ondersteuning van ons immuunsysteem. We mogen ons afvragen waarom wetenschappers daar niet naar kijken en daar reclame voor maken?

Natuurlijk heeft dit ook met geld te maken. Hoeveel geld kunnen we verdienen met het verkopen van vitamine C? Niet heel veel. Hoeveel geld verdienen we met de verkoop van vaccins? Dat gaat om forse geldbedragen. Het is een industrie. Het is een industrie met denktanks. Het is een industrie met overheidssteun. Natuurlijke, holistische gezondheid heeft dat niet. De bevolking wordt geen eerlijke en evenwichtige informatie aangeboden. Er worden geen alternatieven gegeven waarmee mensen hun aangeboren immuunsysteem en hun algemene gezondheid kunnen versterken.

Suzanne: Ik noemde het al even, het bewustwordingsproces tot waar ik nu ben, begon toen ik voor het eerst een groep schoolkinderen ontmoette die helemaal niet gevaccineerd was. Ik merkte op dat geen van hen zo ziekelijk was als toen ik opgroeide. Niemand van hen was zo ziek als de patiënten die ik onder mijn hoede had tijdens mijn stage bij kindergeneeskunde. Dat was het begin van het bewustwordingsproces. Toen ik daarna in het ziekenhuis werkte, in 2009, werden er achtereenvolgend drie patiënten binnen gebracht met heftig acuut nierfalen, die onmiddellijk nierdialyse nodig hadden. De weken en maanden ervoor hadden ze volkomen normale nierfuncties. Twee van de drie vertelden mij spontaan: “Ik was in orde tot ik de griepvaccinatie kreeg”.

Ik sprak met de staf van het ziekenhuis omdat ik dacht dat ze dit wel zouden willen weten, maar in plaats daarvan weerlegden zij snel dat er ook maar enig verband kon zijn tussen het vaccin en het nierfalen. En dat ondanks het feit dat de literatuur over nieren vol staat met voorbeelden over die verbanden. Je kunt er lezen hoe de componenten van vaccins en de aanvankelijke ontsteking die ze veroorzaken, onderliggende nierproblemen kunnen verergeren. Ook hoe ze nieuwe nierproblemen kunnen creëren. Bijvoorbeeld door het veroorzaken van vasculitis, een ontsteking van de wanden van de bloedvaten, waardoor vervolgens de nieren aangetast kunnen worden. Het feit dat een eventueel verband door collega’s en door de ziekenhuisdirectie werd ontkend noodzaakte mij om met een eigen onderzoek te beginnen.

Toen ik begon met het onderzoeken van het griepvaccin, kwam het hele scala van nieuwe informatie tot mijn beschikking. Niet alleen over dat griepvaccin, maar over veel meer vaccins. Over hoe vaccins zijn gemaakt, over de ingrediënten en over de absolute ontkenning door de medische beroepsgroep dat vaccins negatieve kanten hebben. Hierdoor werd ik echt in de geschiedenis van vaccinaties getrokken en begon ik te ontdekken dat er een andere waarheid was dan die welke ons verteld was. Wat ik elke keer weer te horen kreeg van mijn collega’s in het ziekenhuis en van de directie, als antwoord op mijn vraag over de griepvaccinaties: De pokken en de polio zijn op het westelijk halfrond uitgeroeid dankzij de vaccinatie, dus wat was mijn probleem met vaccins?

Op dat moment had ik geen antwoord op die vraag, omdat ik nooit iets geleerd had over pokken en polio tijdens mijn medische opleiding. Maar toen ik dat onderzoek ging doen en geschiedenisboeken ging lezen van zowel de pro- als de anti-vaccinatieliteratuur, was ik verbijsterd. Allereerst omdat wat in die pokkenvaccins zat absoluut walgelijk is. Zelfs enkele meest toegewijde pro-vaccin mensen willen de pokkenvaccins niet meer geven, omdat ze weten hoe destructief dat is voor het immuunsysteem. Er waren vaccins die boordevol zaten met dierlijk materiaal en overblijfselen en die veroorzaakten allerlei bijkomende infecties bij mensen. En toch is dat het enige waar de uitroeiing van de ziekte aan toe wordt geschreven. Is dat niet vreemd?

Toen ik dieper ging graven ontdekte ik dat de bevolkingsgroepen die de hoogste vaccinatiegraad voor pokken hadden, juist die bevolkingsgroepen waren die enkele van de ergste, meest destructieve en dodelijke pokkenepidemieën ontwikkelden. Dat is niet iets waar je over kunt filosoferen. Het zijn harde gegevens over vaccinatie-aantallen in de verschillende steden in Europa, verschillende landen en ook in de V.S., omdat we gegevens begonnen te verzamelen in de V.S in 1900. In Engeland begonnen ze al in 1838 gegevens te verzamelen. Vanaf dat jaar hebben we gegevens, dus we kunnen werkelijk zien wat de dodentallen waren van een bepaalde ziekte en wat de vaccinatie-aantallen waren, vooral van de pokken. Er is een verband tussen dodelijke epidemieën en bevolkingsgroepen met de hoogste vaccinatiegraad. Dit gebeurde in Japan, Duitsland, Engeland en de V.S.

Dat zorgde ervoor dat ik meer wilde weten over pokken en de geschiedenis daarvan en dat hebben we in ons boek (Dissolving Illusions) beschreven. Polio was een ander verhaal, omdat dat mensen echt angst inboezemt, omdat ze niet willen dat hun kind in een van die ijzeren longen eindigt of verlamd raakt.

Ik deelde die angst. Echter, toen ik begon te lezen over polio, omdat mij was verteld dat ik behoorde te geloven in vaccins, juist vanwege pokken en polio, was het ongelofelijk wat de geschiedenis van dat vaccin bleek te zijn. Wat poliomyelitis werkelijk is en hoe het gedefinieerd is in de loop der jaren en hoe die definitie veranderde. Het is zo onvoorstelbaar, het is zo verdraaid en gecompliceerd, dat het mij 70 pagina’s kostte om alleen al het begin van het verhaal te vertellen.

Het feit dat dit de vaccins zijn waardoor artsen tegenwoordig hun geloof in vaccinaties behouden, maakt dat ik denk dat het nodig is dat er door deze artsen kritisch gekeken wordt naar waarop hun geloof in vaccins is gebaseerd. Want wat zij begrijpen en vinden is in werkelijkheid niet in lijn met wat de geschiedenisboeken en wat de gegevens laten zien.

Elke keer als ik een patiënt met nierfalen behandelde zocht ik naar de oorzaak van het nierprobleem. Het kon cholesterolmedicatie zijn, hoge bloeddrukmedicatie, een pijnstiller, een antibioticum, allemaal veel voorkomende oorzaken voor nierfalen. Elke keer als ik dat verband zag vroeg ik niet verder, het middel werd gestopt, einde verhaal. Ik was nooit in mijn carrière beschouwd als een kwakzalver. Ik was een zeer gerespecteerd nierspecialist. Ik verdiende goed en ik gaf al die tijd les. Niemand had ooit een probleem met mij op ethisch of filosofisch gebied.

Pas toen ik vragen begon te stellen over vaccinaties, gebeurde dat. Dit gebeurt met allerlei geloofwaardige wetenschappers zodra ze de vaccinatiepraktijken de rug toekeren. We worden dan automatisch beschouwd als kwakzalvers, of we nu Nobelprijswinnaars zijn of niet. Het maakt niet uit of we neurochirurgen, of succesvolle gynaecologen, artsen in de chiropractie, neurowetenschappers, biologen of immunologen zijn. Al deze mensen worden categorisch weggezet als kwakzalvers, zonder verdere vragen te stellen, zo gauw ze zich uitspreken tegen vaccinaties. Alleen al daardoor zou een rood lampje moeten gaan branden, denk ik.

Suzanne: Ik geloof dat het versterken van het immuunsysteem waarschijnlijk al generaties geleden begon, dus lang voordat wij werden geboren. Er is een groeiend veld, epigenetica genoemd, dat gaat over de invloed van onze omgeving op onze genen. Waar onze voorouders aan waren blootgesteld, welk soort stress ze hadden, wat ze aten, welke ziektes ze hadden, heeft invloed gehad op onze genen en dus ook op onze weerstand.

Wat we doen heeft dus een effect op waar onze kinderen vatbaar voor zullen zijn. Ik denk dat dit heel uitgesproken is tijdens de zwangerschap. Ik ben erg verontrust over het feit dat aan vrouwen nu wordt aanbevolen om de griepprik en de kinkhoestvaccinatie (DKTP) te nemen terwijl ze zwanger zijn. Ik ben daar erg verontrust over, omdat ons immuunsysteem tijdens de zwangerschap zich volop ontwikkelt.

Daarnaast heeft ons hele geboorteproces invloed op ons immuunsysteem. Mensen doen iets dat geen enkel dier doet en dat is dat we onmiddellijk de navelstreng doorknippen zodra de baby is geboren. Er is geen ander dier dat dit doet. Het heeft biologisch gezien geen enkele zin. Wat we daarbij in essentie doen, is de pasgeboren baby een derde van zijn bloedvolume ontnemen, en dus ook van stamcellen die de baby nodig heeft. De placenta zit vol met stamcellen en het is in wezen een stamceltransfusie. Wetenschappers beginnen net de voordelen te begrijpen om die bloedstroom in de baby zo lang mogelijk toe te staan. Dit is de manier waarop de mensheid en alle zoogdieren juist voor het geboorteproces zijn ontworpen, dus waarom knippen wij meteen de navelstreng door? Die vraag moet gesteld worden, omdat dit op de lange termijn effecten heeft op het doorgeven van immuniteit aan kinderen. Het heeft effect op bloedarmoede, stamceltransfusie en juist deze stamcellen kunnen naar binnen gaan en opgetreden schade opruimen.

De manier van geboren worden is ook een belangrijke factor voor onze immuniteit. De ontwikkeling van het immuunsysteem wordt gestimuleerd doordat de baby door het geboortekanaal gaat. In dat geboortekanaal bevinden zich darmbacteriën van de moeder die een belangrijke rol spelen bij onze afweer. Door de passage door het geboortekanaal ontvangt de baby dus de eerste probiotica. Een keizersnede ontneemt de baby die mogelijkheid van dat begin van immuniteit.

De normale microben die in ons lichaam leven zijn zo belangrijk voor onze immuniteit!
Dat mensen denken dat ze vaccins nodig hebben, heeft ook te maken met het feit dat wij niet de microben ontwikkeld hebben die we nodig hebben. Wij geven onszelf niet de probiotica die wij ons leven lang nodig hebben. Die zijn ons onthouden bij de geboorte.

Ons zijn geactiveerde T-cellen, immuunglobulines en probiotica onthouden, die we door borstvoeding moeten krijgen.

Na de bevalling zou de baby direct aan de borst moeten, niet wachten dus.

Een baby die borstvoeding krijgt heeft totaal andere ontlasting dan een baby die flesvoeding krijgt. Deze dingen vormen een heel belangrijke basis en de grondslag van alles. Deze basis is naar mijn idee veel belangrijker dan het vechten tegen ziektes door middel van vaccins.

Ik zou het erg prettig vinden als daar meer de focus naar uit gaat en ouders, moeders wordt geleerd waarom ze borstvoeding zouden moeten geven en hoe lang ze dat zouden moeten doen. Want als ze zouden begrijpen wat ze deze baby’s geven met de borstvoeding dan zouden ze meer gemotiveerd zijn om het te doen dan wanneer ze alleen horen “wel het is gewoon  beter”. De meeste artsen begrijpen tegenwoordig niet alle componenten die in de borstvoeding zitten en wetenschappers ontdekken voortdurend meer voordelen van borstvoeding. Het heeft te maken met een hoger IQ, een lager aantal diabetes type I en betere immuniteit op de lange termijn.

Dat is de basis. Het heeft alles te maken met voeding. Als de moeder slecht eet is haar borstvoeding niet van een hoge kwaliteit. Als een kind, als het begint met eten, kunstmatige voeding krijgt en veel suiker en koolhydraten en niet voldoende vers fruit en groenten, dan krijgen de mitochondriën niet de kracht, die ze nodig hebben om het immuunsysteem te onderhouden. Ze krijgen niet de vitamines en mineralen die ze nodig hebben voor goede, stevige botten en het immuunsysteem. Deze zaken zijn erg belangrijk. Ik denk dat op de eerste plaats de geboorte en de voeding de belangrijkste zaken zijn. Dan hebben we nog de supplementen. Ik houd van vitamine C, omdat dat iets is dat wij mensen niet zelf kunnen maken. Menselijke wezens, alle apensoorten en Guineese biggen kunnen niet zelf vitamine C maken, ook al hebben ze het hele mechanisme ervoor. Er is een gen voor een enzym dat defect is.

We moeten dat uit ons voedsel halen, en vanwege de toxinen, de virussen, het voedsel  en de hoeveelheid stress waar velen van ons aan blootgesteld worden, wordt er veel vitamine C gebruikt. Zoals gezegd verbruikt één sigaret de helft van de aanbevolen hoeveelheid vitamine C per dag. Omdat vitamine C een noodzakelijke factor is voor de immuun-functie, hebben we er allemaal een grote behoefte aan. Er is geen toxische dosis van vitamine C bekend. Er is nog nooit iemand dood gegaan aan vitamine C. Er zijn enkele milde nadelen van vitamine C in zeer hoge doseringen, waar mensen die dat gebruiken zich bewust van moeten zijn, maar mensen hebben meer kennis nodig over het gebruik van vitamine C, omdat ik uit de eerste hand bij kinderen heb ervaren hoe ongelofelijk effectief het is om er hoest en kinkhoest mee te kalmeren. Veel ouders kwamen naar mij, omdat zij op het nieuws hadden gehoord over hoe dodelijk kinkhoest is. Van pasgeborenen tot 64-jaar-oude mensen kwamen naar mij, doodsbang dat zij kinkhoest zouden hebben of zouden krijgen.

Het eerste dat ik doe is hen kalmeren. Het tweede dat ik doe is om hen op hoge doseringen vitamine C zetten. Binnen 24 tot 48 uur zijn deze ouders gerustgesteld. De baby’s doen het goed. De peuters doen het goed. Kan iedereen dat zeggen van een antibioticum? Wat doen antibiotica? Ze vernietigen de normale darmflora, die deel uitmaakt van ons immuunsysteem. Hoe onze darmflora deel uitmaakt van ons immuunsysteem, is een andere, snel groeiende tak van de wetenschap.

Voor een baby is de darmflora van de moeder ook heel belangrijk. Aan het einde van de dunne darm bevindt zich de zogenaamde Peyerse plaat waarin allerlei antistoffen aanwezig zijn. Komen er schadelijke bacteriën of andere ziekteverwekkers of gifstoffen in de darmen, dan wordt de afweer van de moeder in deze Peyerse plaat gestimuleerd. Via de borstvoeding komen deze afweerstoffen ook in de baby terecht, waardoor de baby zelf weerbaarder wordt tegen dit soort ziekteverwekkers en het onderscheid leert maken tussen goede en schadelijke bacteriën.

Zo wordt de basis gelegd voor de thymus en het immuunsysteem van de baby. De bacteriën in ons lichaam, op onze huid, in onze keel, de goede balans van deze bacteriën in samenhang met een goed functionerend immuunsysteem, is de beste verdediging tegen elke ziekte.