Ik denk dat het allerbelangrijkste is voor welke fase in de zwangerschap dan ook, dat je jezelf in acht neemt. Dat was vroeger veel normaler, maar nu is dat helaas niet zo. Ik denk niet dat je tegen jezelf moet zeggen: Ik ben zwanger maar ik zie nog niks, dus ik kan nog wel van alles doen. Vanaf het moment dat je in verwachting bent, ben je moeder. Dus zorg goed voor dat kindje.

Het wordt ook vaak gezien als een overwinning als je tot week 38 nog aan het werk bent of dat je dan nog in de sportschool staat of als je dan nog niet bent aangekomen… Maar dat zijn geen dingen die goed zijn voor het kindje. Dus neem jezelf in acht, dat is denk ik het allerbelangrijkste. Want als je dat niet doet en je maakt in het begin teveel stresshormonen aan, gaat dat ten koste van de sekshormonen en dus ten koste van de ontwikkeling van de zwangerschap. Dan kan je progesteron onnodig zakken, waardoor je lichaam gaat vloeien in plaats van dat het die zwangerschap vasthoudt. Dat heb je niet altijd volledig in de hand, maar dit is het deel dat je zelf kunt doen. En daar komt ook de cafeïne weer om de hoek waar ik het eerder over had. Gebruik geen producten die je bijnieren stimuleren, zoals cafeïne, wat niet alleen in koffie maar ook in zwarte thee zit. Het kan ook suiker zijn, daar moet je dus voorzichtig mee zijn. Maar je moet ook weer niet in de stress raken van alles wat je wel en niet moet eten, want dan heb je juist weer de stress, haha… Maar ga niet fanatiek sporten. Ga zwemmen of wandelen. En als je voorbij de 12 weken bent, als alles zich een beetje ontwikkeld heeft, dan kun je wel weer voorzichtig dingen oppakken. En dan ook weer op tijd weten te stoppen. Neem je zelf dus in acht.

Ik denk dat er meer patiënten bij mij komen met een geschiedenis van miskramen, dan mensen die helemaal niet zwanger kunnen worden. En dat is ontzettend triest.

Dat kunnen er een heleboel zijn, maar wat ik het meest tegenkom, zijn vroege echo’s. Het is moeilijk om dat te zeggen, omdat er zoveel echo’s worden gemaakt, en tegenwoordig ook pret-echo’s. Het probleem is dat met een echo onze cellen opwarmen. En als cellen teveel opwarmen dan gaan ze stuk. Bij volwassenen is het geen gigantische ramp als er een paar cellen stuk gaan. Maar als je maar bestaat uit een paar cellen, dat kan net het begin zijn van een hartje of de hersenen, als daar iets stuk gaat dan is het er niet meer. Het trieste is dat ik veel zie dat vrouwen stille miskramen hebben, dat het kindje overleden is en het lichaam het niet afdrijft… En dan hoor je dat vrouwen een echo hebben gehad en alles zag er goed uit, er was een hartje, het ontwikkelde zich goed, alles was precies op schema… en bij de volgende echo blijkt dan dat het kindje gestopt is met zich te ontwikkelen ‘toevallig’ net na die vorige scan.

Ja, aan de lopende band. Ik heb ook een groep op FaceBook met vrouwen die op zoek zijn naar manieren om hun vruchtbaarheid te vergroten en iedere keer als ik hierover begin, hoor ik van vrouwen: Dit heb ik ook meegemaakt…. En als je meerder miskramen hebt gehad, kan het gebeuren dat je daarna helemaal niet meer in verwachting raakt. Dat kan omdat het lichaam in een soort van shock is of omdat je bepaalde medicatie hebt gekregen of omdat je een operatie hebt gehad om de zwangerschap te verwijderen. Als ze dan, bijvoorbeeld na een homeopatische behandeling, weer wel in verwachting raken en ze stellen de eerste scan uit, dan is er ineens niets meer aan de hand. Elke patiënt van mij die in verwachting raakt, raad ik dan ook aan om de eerste echo tot minstens 12 weken uit te stellen. En dat is heel moeilijk, juist als je veel miskramen gehad hebt, want dan word je alleen maar eerder opgeroepen voor een scan.

Precies, en dat is voor mij ook wel eens pittig, want ik moet mensen in die tijd veel moed inpraten. Dan heb ik ze soms iedere dag aan de telefoon maar dat heb ik dan liever. Dus die vroege echo’s, met name vóór 12 weken, kunnen heel veel invloed hebben, zeker als vrouwen daar al een geschiedenis in hebben.

Daarnaast zijn metaalvergiftigingen een ontzettend belangrijke factor als het om miskramen gaat. Dat zie je bij de vrouw maar zeker ook bij de man. Soms zie je bij de onderzoeken dat er iets mis is met het zaad, maar soms komt het daar ook helemaal niet uit naar voren. Maar als je dan de metaalvergiftiging aanpakt, kan een vrouw ineens wel de zwangerschap vast houden. De metaalvergiftiging heeft een invloed op de ontwikkeling van het kindje, het kan zich niet ontwikkelen. Zelfs als je het kindje tijdens de zwangerschap verliest en er is sprake van een metaalvergiftiging, dan had het kindje het nooit kunnen redden. Het ontwikkelt zich gewoon niet goed. Nog een derde oorzaak van miskramen zijn auto-immuunproblemen. Het lichaam valt de zaadcellen aan, het eitje, of de bevruchte eicel.

Dat is een goeie vraag. Ik denk dat het grootste probleem bij de moeder ligt. Maar als het eitje blijft leven, dan is de kans vrij groot dat het kindje ook met auto-immuun problemen te maken krijgt omdat er een erfelijke factor is die wordt doorgegeven aan de eicellen.
Je kunt nog een vierde oorzaak van miskramen noemen en dat is dat de neiging tot miskramen in een familie kan worden doorgegeven. Als je moeder of schoonmoeder herhaalde miskramen heeft gehad, dan is dat iets wat wel eens wordt doorgegeven. Soms moet je dus dat wat in de familie is doorgegeven aanpakken.

Dat kan zeker homeopatisch. En dat is zo mooi, want niet alleen genees jij, je geeft je kindje ook een betere start.

Ik raad meestal supplementen aan, maar dat doe ik in de behandeling zelf. Dat spits ik toe op de persoon zelf. Ik ben er eigenlijk niet voor dat we allemaal maar heel veel supplementen nemen. Er zijn wel een aantal dingen die een basis vormen, bijvoorbeeld een goede multi-vitamine, dat wil zeggen, een die goed wordt opgenomen. Dan heb je nog de essentiële vetzuren, die zijn heel belangrijk voor de ontwikkeling van de hersenen van je kindje én voor de aanmaak van voldoende hormonen. En in de winter adviseer ik vitamine D.

Jaa, ik ben er altijd bij betrokken! Het staat natuurlijk in mijn agenda als iemand is uitgerekend en ik vraag al mijn patiënten, waar ze ook wonen in de wereld om het me te laten weten als ze het gevoel hebben dat er iets gaat gebeuren. Soms zijn er een paar vrouwen tegelijk en dat is best hectisch, dan loop ik met de telefoon bij de hand. Maar voor die tijd train ik de vrouw en haar man, of iemand anders die misschien bij de geboorte aanwezig is, om een homeopatische geboorte-kit te gebruiken. Daar zitten de meest voorgeschreven middelen voor rond de bevalling in. De vrouw zelf lukt dat op een gegeven moment niet meer en dat moet ook niet want ze moet zich focussen op de bevalling. Maar het is wel heel fijn als ze weet welke middelen er gebruikt kunnen worden. Dat zit dan toch op een of andere manier in je hoofd en dan komt er misschien een moment, dat je zegt: Ik heb dit nodig of dát. Die middelen kunnen helpen om de ontsluiting te bevorderen als dat een probleem is of dat als er verkeerde weeën zijn, dat het goede weeën worden, of wanneer je heel moe of misselijk wordt. Of als je bijvoorbeeld bang bent, want het kan best wel heel eng zijn als het de eerste keer is dat je het doormaakt. Je lichaam weet wat het moet doen maar je hoofd niet. Om dat los te kunnen laten en dat te kunnen overgeven, is best een uitdaging. En daar kunnen de middelen zeker mee helpen. Ook als het kindje er net is en de placenta laat niet snel genoeg los, kun je daar middelen voor inzetten in plaats van dat je een injectie krijgt. Of als de borstvoeding niet echt op gang wil komen. Er zijn ook middelen om je kindje een goede start te geven, want het is nogal niet wat om door zo’n geboortekanaal geperst te worden… Daar kan je wel wat blauwe plekken aan overhouden misschien.
Het mooie van homeopathie is dat het geen bijwerkingen heeft. Het stimuleert alleen je eigen verdedigingsmechanisme. Dat is juist de reden dat veel vrouwen tijdens de zwangerschap beginnen met homeopathie. Ze hebben hoofdpijn of rugpijn of pijn in hun banden, misselijkheid, maagzuurklachten, en homeopathie is daar echt briljant voor. Als je dan een homeopatisch thuiskitje hebt, dan kun je zelf al dingen uitzoeken die je misschien kunnen helpen. Maar het beste is als je een homeopaat hebt die je daarin ondersteunt en je ook op afstand kan helpen, zodat je er niet heen hoeft te waggelen als je alleen maar aan het spugen bent…