In het kort

Wat is een echo?

Hoe vaak moet je een echo laten maken?

Wat kost een echo?

Over Jeroen

Is het laten maken van een echo schadelijk?

Echo’s ontstoren

Bronnen

Waarom zou je kiezen voor een echo?

De spirituele kant

Conclusie

Echo’s hebben de afgelopen jaren de praktijken van verloskundigen veroverd en niemand wil nog zonder. Maar zoals zo vaak bij medische ontwikkelingen die als volkomen veilig worden gelanceerd, beginnen er nu , … jaar na de eerste echo, langzaamaan ook de twijfels te komen…

Bekijk hieronder de vlog van Jeroen Morssink over de veiligheid van echo’s.

Van artsen en de meeste verloskundigen zul je altijd horen dat echo’s onschadelijk zijn. Net zoals je tandarts je altijd weer vrolijk vertelt dat het beetje röntgenstraling voor de foto niks voorstelt en minder is dan je in een vliegtuig krijgt – om zich vervolgens heel snel achter een met lood behangen deur te verstoppen. 🙂

Volgens wat we nu weten is echoscopie in ieder geval veel veiliger dan röntgenstraling. Dat is het goede nieuws. Maar tegelijkertijd is het zo dat vrijwel elke nieuwe medische techniek in het begin veilig wordt genoemd en dat de vraagtekens soms pas tientallen jaren later komen.

Bekend is bijvoorbeeld dat de radiogolven van de echo warmte veroorzaken en dat baby’s daar op reageren. Maar of die reactie betekent: Mmm, lekker warm… of dat de baby schrikt of pijn heeft, dat is nooit wetenschappelijk onderzocht.

Wat is er recent nog meer bekend geworden? Op www.NaturalHealth365.com lezen we over een paar onderzoeken. We zetten de belangrijkste opmerkingen op een rijtje:

• In de Journal of Ultrasound in Medicine: De geluidsgolven kunnen in feite cellen vervormen, waarbij de meeste zorg uitgaat naar de cellen die betrokken zijn bij de vorming van de cortex (hersenschors – het deel van de hersenen waarmee we rationeel denken)
• In hetzelfde tijdschrift: Ultrasound (geluidsgolven bij de echo) zou alleen toegepast moeten worden bij een ernstige medische indicatie, door getrainde professionals en wel zo kort mogelijk m de diagnose te stellen.
• Manuel Casanova (University of Louisville) heeft een mogelijk verband onderzochttussen ultrasound en autisme en hij gelooft dat er een verband is. Hij zegt: Veel mensen denken dat het maken van een echo hetzelfde is als het even maken van een leuke foto. Maar in werkelijkheid zij het doordringende geluidsgolven die effect hebben op de cellen in het lichaam. Als het niet juist gebruikt wordt, kan het schadelijk zijn.
• Een eerdere studie toonde aan dat na echo’s meer jongetjes een spraakachterstand vertoonden en linkshandig waren. Als linkshandigheid niet is overgeërfd, kan het op een probleem in de hersenen wijzen.
• In 2006 gaf het Yale School of Medicine’s Department of Neurobiology de resultaten vrij van een studie met muizen. Zwangere muizen kregen echostraling van verschillende duur. De hersenen van de babymuisjes lieten een beschadiging zien die overeenkwam van wat men bij autisme ziet. Hoe langer de muizen werden blootgesteld, des ernstiger de beschadiging van de hersenen.
• Het National Institute of Health betaalde een onderzoek waarbij een link werd gelegd tussen echo’s en ontwikkelingsproblemen van de zenuwen, zoals dyslexie, , epilepsie, vertraagde ontwikkeling en schizofrenie in kinderen.
• Daarentegen publiceerde het Journal of Autisme een studie waarin gesteld werd dat een link tussen echo’s en autisme niet waarschijnlijk was. Ze stelden wel datonderzoeken naar subgroepen van autisme nog gedaan moesten worden
• De FDA, de voedsel en warenautoriteit in de VS waarschuwt tegen het maken van pretvideo’s. FDA-natuurkundige Robert Phillips stelt: Als zonder medisch toezicht zo’n video gemaakt wordt, kunnen moeder en kind een risico lopen. Wat uiteindelijk het zwaarst weegt: Waarom een risico lopen met de gezondheid van je kindje voor een pretvideo..?

Klassiek homeopate Sima Ash, van Healing 4 Soul werkt met de CEASE-therapie, een ontstoringstherapie ontwikkeld door de inmiddels overleden Nederlandse arts Tinus Smits. In deze therapie wordt geprobeerd schadelijke invloeden te ‘ontstoren’ of ontgiften door homeopatische middelen te geven die zijn gemaakt van de schadelijke invloed.
Ze schrijft: Als een echo een mogelijke oorzaak lijkt te zijn van problemen bij kinderen, gebruiken we het homeopatische middel ‘Ultrasound’ wat in veel gevallen voor verbetering zorgt.

Waarom wil je eigenlijk echo’s? Als je een keer niets te doen hebt, is dat best een goeie vraag om eens over na te denken. We helpen je over deze vragen na te denken in deze blog

Hier even iets speciaal over echo’s.

Eigenlijk is een echo bij een gezonde zwangerschap niet nodig. Zeker de eerste echo kun je overslaan. Je kunt de datum waarop je uitgerekend bent ook bepalen aan de hand van je laatste menstruatie. Dat is nauwkeurig genoeg om te weten wanneer een bevalling veel te vroeg of veel te laat is. Het maakt je iets relaxter als je je richt op een uitgerekende periode, in plaats van een uitgerekende datum. En hoe relaxter je bent, hoe meer kans je kindje ook echt op het juiste moment komt.

Als de zwangerschap normaal verloopt, kan een goede verloskundige de groei van baarmoeder en kind met de hand meten. Vanaf ongeveer 26 weken wordt de lengte van de baarmoeder gemeten. Twijfelt je verloskundige over de groei of de juiste ligging van je baby, dan kan ze altijd nog een echo maken. Het meten met de handen is niet 100% betrouwbaar, maar echo’s zijn dat ook niet. Doordat het kindje steeds meer in elkaar kruipt is het vooral na 34 weken ook met een echo moeilijk te meten hoe groot je baby echt is.

Daarnaast is het altijd handig als je voor een echo bedenkt wat je met het resultaat wilt doen. Je eerste vraag is natuurlijk of het gezond of niet gezond is. Dat hoor je met een 20 weken echo. Stel dat er iets met het kindje is. Wat ga je met dat gegeven doen? Wil je een abortus als je een kindje met Down in je draagt? Dan is een echo en bloedonderzoek noodzakelijk. Wil je het sowieso houden, dan is een echo niet nodig, tenzij het belangrijk voor je is om je er mentaal op voor te bereiden.

Is het op een andere manier niet helemaal goed? Als het ernstig is heb je waarschijnlijk al een miskraam gehad voor je 20^steweek, maar de weken erna kan ook nog. Als het minder ernstig is, is de kans groot, dat je een gezonde zwangerschap vol maakt en dat je kindje met zijn handicap zo goed en zo kwaad als het kan opgroeit.

We hebben allemaal medisch verklaringen als er iets mis gaat bij een kindje in de baarmoeder. Vaak wordt gewezen naar genetische factoren of levensomstandigheden. Maar hoe het op een dieper, spiritueel niveau zit, daar hebben we geen idee van. We hebben vaak geen idee waarom de dingen gebeuren zoals ze gebeuren.

Zo is het voor veel ouders schrikken als ze horen of zien dat ze een kindje met Down krijgen. Maar spreek je ze tien jaar later en je ziet hoe waardevol ze de aanwezigheid van hun zoon of dochter in hun leven zijn gaan vinden, hoe het ze gevormd heeft en hoe het hun leven verrijkt heeft, dan zijn zij degenen die in ieder geval iets snappen van waarom de dingen liepen zoals ze gelopen zijn. En het is hier echt niet de bedoeling om dingen te romantiseren of om de indruk te wekken dat het grootbrengen van een kindje met Down makkelijk is. Voor ouders is het vaak een worsteling en met periodes is het heel erg afzien. Een of beide ouders moeten vaak tot het uiterste gaan en letterlijk het beste uit zichzelf naar boven halen om deze taak goed te volbrengen. Maar is dit dan juist niet de grote winst? Dat ze boven zichzelf uitgroeien? Dat ze uitgedaagd worden om kanten en talenten in zichzelf te ontwikkelen, die ze niet voor mogelijk hielden? Vraag eens aan deze ouders hoeveel ze van hun zoon of dochter houden en wat zijn of haar bestaan met hen gedaan heeft. Je zult ontroerende verhalen horen. In ieder geval bij de mensen die met heel hun hart de uitdaging zij aangegaan.

En wat weten wij nu helemaal van de waarde van dit leven voor een kind met Down zelf? Vanuit een breed, spiritueel perspectief, hebben we toch geen idee? We hebben geen idee wat het leven voor het kind betekent, wat het hier komt ontwikkelen, op welk gebied deze ziel probeert en leert te groeien.

Het zijn weer de ouders zelf die hier het best iets over kunnen zeggen. Die de ontwikkeling van hun kind soms heel goed zien. Zij zijn de eerste die ook iets kunnen zegen over de  waarde van het kind voor anderen, over wat het brengt aan hen persoonlijk, het gezin, de straat en misschien wel de wereld.

Dat laatste klinkt misschien overdreven, maar ik geloof er in. Ik denk wel eens dat kinderen met Down deze harde zakelijke wereld, waar alles draait om ego, geld en slimheid, iets brengen wat heel hard nodig is omdat we het anders kwijtraken.  Wat dat precies is, weet ik ook niet, maar het heeft iets te maken met onbevooroordeeld zijn, spontaniteit, mindfullness (leven in het nu), zachtheid, ofwel misschien simpel samengevat: Liefde.

En met onze pogingen iedereen die mentaal niet ‘meekan’ met deze wereld ver van ons weg te houden en te ontkennen, ontnemen we ons de kans om heler te worden, meer volledig mens te zijn.

Denk daar ook over na als je een 20-weken echo wilt….

Je hebt misschien intussen ook in de gaten, dat dit soort dingen precies is waarom deze site in het leven is geroepen. Het gaat steeds weer over die strijd die je waarschijnlijk wel in jezelf herkent. Aan de ene kant wil je het liefst volledig op Moeder Natuur vertrouwen en je volledig overgeven. Aan de andere kant, lees je van alles wat er mis kan gaan en wil je het liefst alles controleren en in de hand houden. Dat is een strijd die bij onze tijd past. Het is het gevecht tussen het ‘mannelijke’ en het ‘vrouwelijke’. Het ‘mannelijke stemmetje’ is de (medische) wetenschap die het hele proces van zwangerschap en geboorte wil controleren en er niet op vertrouwt dat vrouwen helemaal op eigen kracht een gezond kind op de wereld kunnen zetten. Aan de andere kant is er je vrouwelijke stem die probeert daarboven uit te fluisteren:  ‘Toe maar, laat los, het komt allemaal goed.’ Dat is ook een spirituele kant die je probeert te zeggen dat alles in je leven precies gebeurt op het juiste moment. Soms betekent dit dat je tegenslag, verlies, pijn en verdriet op je pad tegenkomt. Door daar goed mee om te gaan groei je als mens en als vrouw in je kracht en je vertrouwen. Maar dat is makkelijk gezegd, tot het moment dat er iets niet goed gaat in je zwangerschap en je kindje overlijdt of gehandicapt op de wereld komt.

Wij zijn ervoor om het vertrouwen en de overgave weer terug te laten komen bij het krijgen van kinderen. Wij zijn er ook voor om alle kennis die de wetenschap ons heeft gebracht te onderzoeken en te gebruiken. En we willen daarbij vooral die kennis gebruiken die ons op een natuurlijke manier ondersteunt. We vinden alle medische hulpmiddelen prachtig, maar we merken ook dat daar dikwijls veel te makkelijk naar wordt gegrepen. Dat men daarin soms doorslaat en dat je dus zelf als moeder en vader heel kritisch moet zijn naar wat je aangeboden wordt.
Om een voorbeeld te geven: In juli 2018 werd een onderzoek in het UMC gestopt omdat moeders die tijdens de zwangerschap viagra hadden gekregen omdat de placenta te weinig groeide, vaker zagen dat hun kindje overleed of ernstig ziek op de wereld kwam. Dit is grof voorbeeld van onverantwoordelijke medische wetenschap.

Ja, viagra zorgt voor een betere doorbloeding van de baarmoeder waardoor kindjes die om een of andere reden achterbleven in de groei, meer kansen hebben. Net zoals het voor een betere doorbloeding zorgt bij erectiestoornissen. Maar als bekend is dat volwassen mannen van 80 kilo er hoofdpijn van kunnen krijgen en daarnaast nog duizeligheid, braken, spierpijn, verstopte neus, bonkende hartslag, ontregelde spijsvertering en effecten op het gezichtsvermogen, hoe wetenschappelijk is het dan om een foetus van nog geen 500 gram hieraan bloot te stellen?

Een ander nadeel is, dat na allerlei medische ingrepen kinderen vaker verzwakt ter wereld komen, meer medische zorg nodig hebben en minder weerbaar zijn van zichzelf.

En waarom blijft de placenta en dus het kindje eigenlijk achter in groei? Zonder dat men daar maar enig idee over heeft, experimenteert men met ongeboren en uiterst kwetsbare kinderen. Dat heeft niks met zorgvuldige wetenschap te maken, het is gewoon ongelooflijk dom en het is niet gek dat sommige mensen dit soort experimenten crimineel noemen.

We laten het allemaal gebeuren omdat we heel graag kinderen willen, niet kunnen accepteren dat het ons op ene natuurlijke manier niet lukt en omdat we proberen verlies, pijn en verdriet te voorkomen. Is dat begrijpelijk? Ja. Is het slim? Dat mag je zelf bedenken….